ماه: جولای 2015

بخشیدن بهتره یا فراموش کردن

نه سرابم نه برای دل تنهایی تو جام شرابم، نه جهنم نه بهشتم چنین است سرشتم، تو ندانی که خود آن نقطه عشقی تو خود آن باغ بهشتی به خود آی.

هر چیزی را که تقصیر من بیندازی قبول دارم ولی یادت باشه عاشق شدنم تقصیر توست.

بهتر و معقولتر است که با نگاه به گذشته که حتما خاطرات خوب و خوشی را بهمراه داشته، به آنها متمرکز شد و لذت برد.

بخشیدن اصلا و اصولا آسان نیست ولی یه ارمغان زیبا بهمراه داره اونم آرامش است که با ارزش ترین ارزش های آدمی است. 

میتوان با یک نفر بیست سال زندگی کرد سپس آن شخص برایش غریبه شود برای فراموش کردن این افراد دو مرحله لازم است که بخش اول بخشش میباشد همچنین میتوان با یک نفر بیست دقیقه وقت گذاشت و تا آخر عمر فراموشش نکرد، کلید اینجاست که خاطرات مختلف که با احساس به حافظه می چسبند جدایی ناپذیرند مگر با ممارست و توان بالا، یعنی در واقع فراموش کردن بخشیدن است و چه سخت است فراموش کردن کسی که با رفتنش تمامی وقایع ناگوار نیز به حیطه فراموشی سپرده شود.

افکار ما، در درون یقینا بازتاب به بیرون دارد و انعکاس افکار با بار منفی، خب حتما ناراحت کننده نیز هست، هیچگاه فراموش نکنیم که ما نیز ممکن است در شرایط خاص دچار نقصان و لغزش شویم که محتاج بخشیده شدن باشیم کما اینکه بارها و بارها از جانب حق تعالی این اتفاق افتاده است. 

به یاد داشته باشیم بخشیدن دل بزرگ می خواهد، دلت بزرگه خب نشون بده.

به نقل از گابریل گارسیا:

در عرض یک دقیقه میتوان یک نفر را خرد کرد، در یک ساعت کسی را دوست داشت، در یک روز میتوان عاشق شد ولی یک عمر طول خواهد کشید تا کسی را که دوست داشتی فراموش کنی.

یادمان باشد بخشیدن فراموش کردن نیست ولی فراموش کردن بخشیدن را بهمراه دارد.

همیشه می گفتم مگر خداوند طرفدار ظالم است که میگوید “ببخش” مگر ظالم را باید بخشید و بعدها فهمیدم که درست است که حق مظلوم ضایع شده است ولی تنها خداوند است که حق قضاوت دارد و این حق را به طبیعت داده که هیچگاه ظالم را نبخشد.

خدا واسه من بسه.

آدمهای مهربون خود انتخاب کرده اند که نبینند و و نشنوند نه اینکه نمیفهمند، هرگز به اونا زخم نزنید که گوشه قلب خدارو زخمی می کنید.

هر انسانی حسب تجربه و اطلاعات کسب شده خود، دارای منش و حتی تز در خصوص سبک و راه و روش بهتر زندگی است من که میگم در خیلی از اوقات بهترین کار هیچ کار نکردنه یعنی نهی از انجام هر کاری، مثال میزنم مثلا زمان عصبانیت. حال در خصوص کسب آرامش میخوام بگم که سه نهی وجود داره که به آرامش منتهی میشه.

1. به گذشته فکر نکردن
2. نگران آینده نبودن
3. ایست، توقف کامل در مسیر تفکر دائم به حرفهای مردم.

وای که عدم توجه به این سومی چه اثر مخربی داره، خیلی از آدما اصلا زندگی میکنن بخاطر طرز فکر مردم نه برای مردم، نگران بودن برای همنوع بسیار عمل پسندیده ای است ولی وقتی ما همواره نگران حرف مردم هستیم یه بار سنگینی را همیشه در ذهن خود حمل میکنیم که انرژی زیادی را از ما میگیرد.

برای دست یابی به آرامش آیا آسایش ضروری است؟

یه ضرب المثل انگلیسی هست که میگه سه تا از با ارزشترین دارایی های بشر بترتیب عبارتند از:

1. سلامتی
2. دلار آمریکا
3. پوند انگلستان

این معنیش این نیست که ارزش دلار از پوند بالاتره بلکه بدان معنی است که در دنیا هییییییچ چیز با ارزشتر از سلامتی انسان نیست ولی اگه ده مورد با ارزش دیگه بعد از سلامتی بخواهیم نام ببریم میتوان فقط از پول حرف زد، اصلا پول حلال مشکلاته.

خب حالا این سه یا بهتره بگم دو با ارزشترین دارایی بشر را داری، سوال اینجاست آیا حس برتری و خوبی به انسان دست میده؟ آدم سالمی از دیدگاه جسمانی را در نظر بگیرید که چپش هم پره آیا احساس خوشبختی میکنه من که میگم صرفا نه.

وای به حال آدمی که برای رسیدن به آرامش، آسایش را هدف قرار دهد. بیائید مثل همیشه دید واقع گرایانه را چاشنی کنیم. 

آرامش و سلب آرامش

در صورت عدم آشنایی به کنترل محرک سلب آرامش، این دو همواره همانند دو قلوهای بهم چسبیده کنار یکدیگر قرار خواهند گرفت یعنی میبایست همیشه و همیشه دنبال شناسایی این محرکها و روان بگم کنار گذاشتن آنها از زندگی شخصی خود شد. زیباتر اینکه آرامش امروز را نباید فدای آسایش فردا نمود.

اگه انسان بتونه نگاهشو عوض کنه و به این باور برسه که در کمال آرامش وسایل آسایشو میتونه بدست بیاره و این کسب خیلی قشنگتره ، اونوقت میشه این تز زیبارو که خودش یه رازه افشا کرد که آرامش پلی است برای رسیدن به آسایش.

من که میگم دارا بودن آسایش به منزله وجود آرامش نیست، کما اینکه آسایش برگ در اینه که به شاخه های درخت تکیه کنه ولی به نظر من برگ از درخت سیر میشه و جدا میشه، مثلا در این زمینه به  صراحت میشه گفت پیشرفت کلید رسیدن به آرامش نیست بلکه آرامش کلیدی است برای پیشرفت و در نهایت خوشبختی.

در کل:

راز آرامش در آرزو نداشتن است، در حال زندگی کنیم و گذشته و آینده را در چرخه ذهنی زندگی رها کنیم.

چندی پیش وقتی غرق تفاوتهای مرد و زن بودم مطلب جالبی به چشمم خورد راستشو بخواید گفتم پوست کنده و بسته بندی نشده خدمتتون عرضه کنم قضاوت با همه بزرگواران.

نوشته از : دکتر Matthew D. Della Porta

بانوان عزیز،
اول از همه اینکه ما متاسفیم.متاسفیم از اینکه اگرچه به مردان شباهت داریم، اغلب شبیه پسربچه ها رفتار می کنیم.ما حتی معنی مرد بودن را بیش از این نمی دانیم.از زمانی که بزرگ شدیم یاد گرفتیم که شاد بودن یعنی خود شیفته بودن و خود محور بودن!!! ما تلاش می کنیم که پول کافی برای داشتن تلویزیون و بازی های ویدئویی مناسب در خانه ای مناسب به دست آوریم. ما می خواهیم با شما دوست باشیم  و با هم ازدواج کنیم ولی از توجه به شخصی دیگر به جای توجه به خودمان می ترسیم….آیا جای ناراحتی ندارد اگر ما فکر کنیم که متعهد شدن به شما به جای اینکه شانسی بزرگ برایمان باشد، خطری بزرگ باشد که شادی ما را تهدید می کند؟

این چیزی است که ما آن را درک نمی کنیم: شادی زندگی از مردی کامل بودن حاصل می شود. ما به این فکر می کنیم ولی مثل پسربچه هایی رفتار می کنیم که نمی خواهند اسباب بازی هایشان از آنها دور باشند.ما دنبال الگوهای ارائه شده  در رسانه ها هستیم که به ما یاد می دهد که شادی های بزرگتری فراتر از زندگی روزمره مان امکانپذیر است.ما ممکن است مثل آدم های روانی با شما بحث کنیم، اما آرامش واقعی برای ما از همه مهمتر است ، اگر درک آن را داشته باشیم. متاسفانه خانم ها به بخش های دیگر روانشناختی وجودی ما توجه می کنند.لطفا این را بدانید: یک مرد خوب هیچ وقت با شما به عنوان یک وسیله تخلیه خشم و یا یک ابزار خوشی و شهوت رفتار نمی کند.

یک مرد واقعی می داند که زن می خواهد که از او مراقبت شود و با توجه و احترام با او برخورد شود.او می داند که ازدواج، شانسی برای داشتن یک زندگی خوب و افسانه ای است.او خصوصیات گذشته خود را کنار گذاشته و یک فرد جدید می شود طبق نیازهای همسر و فرزندانش.اگرچه در ابتدا او ممکن است با خود به کشمکش بیفتد، او می داند کسی که ازدواج می کند اگر بخواهد تمامی حالات کودکی و رفتارهای گذشته را با خود داشته باشد، از مسیر باریک خوشبختی و شادی ها عبور نخواهد کرد. تنها یک اتاق کافی برای او و همسرش وجود دارد، دست در دست، متعهد به ازدواجشان.

خانم ها، شما می توانید به ما برای تبدیل شدن به مردی واقعی کمک کنید، ما می خواهیم به وسیله شما در خود احساس غرور و افتخار کنیم.به ما کمک کنید که بدانیم که همانقدر که ما به شما علاقه مندیم، شما هم ما را دوست دارید، حتی اگر راه های زیادی برای بهبود بخشیدن رابطه مان وجود داشته باشد.این را با استفاده از کلمات خوب و دلنشین نشان دهید؛ از ما برای کارهایی که خوب و درست انجام می دهیم تشکر کنید.اینها بیشتر از آنچه که فکر می کنید، معنای دوست داشتن را به ما نشان می دهند.

در عوض، ما به شما قول می دهیم که از طرف ما احساس دوست داشته شدن و توجه متقابل کنید.ما یاد می گیریم که چطور با شما حرف بزنیم که شما متوجه شده و آنها را درک کنید و به شما امر و نهی نکنیم که چطور مشکلاتتان را حل کنید.همچنین تلاش می کنیم که یاد بگیریم چگونه احساساتمان را بدون برداشت کردن و یا عصبانی شدن بیان کنیم.با بهبود دادن ارتباطات دوجانبه مان متوجه می شویم که چیزی که شما را خوشحال کند، ما را هم خوشحال می کند.چه تفاهمی!!!

بار دیگر ما متاسفیم. مقصر ما هستیم. ایفای درست و کامل نقش مرد خوب این روزها سخت است.ما حرفهایمان را برای تبدیل به مردی خوب شدن و ایفای درست نقش هایمان به جای اینکه مثل یک پسر دبیرستانی باشیم، نادیده گرفتیم.قبول کنید که توانایی و عرضه ما بیشتر از این است.

اگر در رابطه خود با یک مرد دچار شکست شدید، تلاش کنید که او را ببخشید و از اول شروع کنید.بعد از مدتی اگر مرد خوبی نشد، او را ترک کنید.شما شایسته بهتر از او هستید.

یک رابطه سالم موجب شادی افرادی می شود که در رابطه قرار دارند.اگر ما شاد باشیم، زندگی پرمعنایی خواهیم داشت.