برام هیچ حسی شبیه تو نیست…….تو پایان هر جستجوی منی
تمام قلب تو بمن نمی رسه……همین که فکرمی برای من بسه.
روح در آغاز مثل یک برگ گل، لطیف بوده و سپس انسانها از اون شکل گرفتند، در ابتدا به شکل ماهی، پرنده، حیوانات و موجودات دیگه و در آخر در قالب انسان.
روح کاملا بی تقصیره و در واقع روح در این میون داره تاوان اشتباهات رو میده، گناهانی رو که در دوران قبل مرتکب شدی و حالا با خودت به زندگی فعلی آوردی.
من به روح آزاد اعتقاد دارم و متنی هم که نوشتم گفتم ما باید روحمون رو ازاد بذاریم و روحمون رو عذاب ندیم و بذاریم روحمون پرواز کنه به هر کجا که میتونه و دوست داره برای روحمون سقف نذاریم و مانع پروازش نشیم. ما نه تنها نمیذاریم روحمون پرواز کنه بلکه براش چهارچوب درست میکنیم و براش سقف میذاریم و نمیذاریم پرواز کنه اگر روحمون رو آزاد بذاریم جسممون هم به آرامش میرسه آزاد گذاشتنه روح یعنی خودمون با افکار منفیمون و با تفکرات غلطمون اونو آزار ندیم. بیاییم به چیزی که قبلا اتفاق افتاده و یا مشکلاتمون فکر نکنیم با فکر به گذشته فقط روحمون اذیت میشه و فکرمون آزاد نیست آزارش میدیم و فکر به آینده هم فقط نمیزاره که ما در حال زندگی کنیم. فکر د رمورد گذشته و یا آینده دردی رو دوا نمیکنه بلکه یه سقفی رو برای فکر و ذهن و آرزوهامون درست میکنه گذشته گذشته و آینده هم نیومده هنوز پس خودمون و روحمون و فکرمون رو آزاد بذاریم تا در زندگی آینده باروحمون به یه ارتقائ درجه بالاتر برسیم .
مطمئن هستم افکار شما همچون روحتان بلند پرواز است.
خوشحال میشم نظرتونو در مورد رسیدن به این مرحله از روحی آزاد بیان کنید.
روح ما عضو نمیشه فقط از کالبدی به کالبد دیگه میره و زندگی جدیدی رو شروع میکنه، ما در هر جسمی بودیم خواهیم ماند گاهی هندو، اروپایی یا آمریکایی یاایرانی،فرقی نمیکنه از کدوم دین، آیین یاملیتی هستیم روح رو باید آزاد گذاشت باید درست زندگی کرد و از زندگی لذت برد، اگر روح آزاد نباشه این روح ما هستش که اذیت میشه جسم میپوسه ولی روح توی کالبدی دیگر و زمانی دیگر نمایان میشه و نمود پیدا میکنه. ما گاهی جایی میرم یا اتفاقی برام میوفته و فکر میکنیم این رویای واقعی است در صورتی که نه این اتفاق در گذشته برامون افتاده. پس بیاییم روحمون رو سبک کنیم و آزاد بگذاریم.