ترس و ایمان – Faith in lieu of Fray
همه شنیدید میگن از هر چی بدت بیاد سرت میاد خب ترس یکی از اون بدیهاست.
ترس یک غریزه طبیعی است که از همان اوان خلقت درون آدمی شکل گرفته و دو ایراد اساسی داره که مخرب و مخل آسایش است.
- بخش زیادی از انرژی را از انسان سلب می کند.
- حسب قانون جاذبه هر چه بیشتر به این پدیده تمرکز کنیم، بیشتر به سمتمان گرایش پیدا میکند.
از یک بزرگی مطلب جالبی شنیدم و بعد دیدم که در خود من جاری است در واقع من در زندگی تخصصی ام سختیهای بسیاری را متحمل شده ام در حالیکه تعداد کمی از آنها رخ داده است آره تعداد اندکی از اون همه سختی در واقع اتفاق افتاده است، من نیز همانند خیلی از آدمهای دیگر که تکامل نیافته ام بسیاری از این مشکلات و سختیها را فقط در ذهن خود می پروراندم و بد روزگار این است که از آنچه میترسیدم سرم می آمد.
ایمان جایگزین ترس. انتخاب ایمان، انتخاب اینکه باور داشته باشیم خداوند حواسش به ما هست، ترس و ایمان در یک مورد مشترک هستند هر دو از ما میخواهند باور داشته باشیم اتفاقاتی در شرف وقوع است که ما نمیدانیم، در ترس اتفاقهای منفی ودر ایمان وقایع
ع مثبت حتی در اوج ناراحتی. مثال پیر زنی که در جواب احوالپرسی در بستر بیماری جواب میدهد خوبم خدارو شکر.
ایمان میگوید خداوند روزی رسان است و تمام نیازهایمان را بر طرف خواهد کرد، کلید اینجاست چیزی را که بهش تمرکز کنیم همان چیز ریشه میکند، اگر به ترس فکر کنیم و همواره در ذهنمان تکرار کنیم میتواند به حقیقت بپیوندد.
هستند آدمهایی که بعد از اینکه به درجات رفیع مالی، شغلی، همسر خوب و … میرسند بجای لذت بردن میترسند که پایدار نباشد و چه سخت است برای من که بگویم من هم از همین آدمها بودم و نمیدانستم تمرکز به روی این افعال منفی اونو به داخل من میکشونه پس بهتره اینطوری تغییرش بدیم.
پروردگارا تو خود گفتی لطفت همیشگی است، میدانم مرا در تمام زندگیم راهنمایی خواهی کرد.
باور زیبایی است که میگه روح خدا دمیده شده بر ما که پست ترین موجود خدا هستیم گفتم پست ترین چون ما از خاکیم و خاک پست. هدف ما رفتن تا مقصد نیست بلکه هدف فقط رفتن است ولی کجا؟ همانند کوچ پرندگان اما نه برای نابودی بلکه جهت تکامل و رسیدن به خالق، یادمون باشه سرنوشتمونو خودمون میتونیم عوض کنیم.