میگن پرواز با پر زخمی گاهی با شکوه تره و اگر خواهان آرامش هستی باید از جنگیدن با افکار، دست بردازی یعنی:
- رها شو تا راهنمایی شوی.
- دست بردار تا دست به کار شوی.
- و در نهایت به خودت بیا تا آرام شوی.
چه خوب ولی دیر فهمیدم که آرامش یعنی نپرداختن به مشکلاتی که حل آن به تو ربطی نداره،.
خوبه بعضی وقتا به واقعیت وجودی خودمون بیندیشیم یعنی همه آنچه که میخواهم را ندارم اما تمام آنچه را که نیاز دارم را دارم.
من وقتی یه مشکلی برام پیش می یاد. تا مادامی که به اون موضوع، به آدمای اون موضوع و هرچیزی که منو یاد اون موضوع میندازه فکر می کنم. قضیه بدترو بدتر میشه و به قول معروف دعاهام برآورده نمیشه . ولی به محض اینکه بی خیال موضوع میشم و یه جورایی یادم میره. به بهترین شکل و همونی که میخوام میشه. یه دفعه توی اداره ظلمی بهم شد که تا چند سال مثل خوره منو میخورد . نه میتونستم ثابت کنم و نه آدمایی که برام نقشه کشیده بودن کوتاه می اومدن. چند سالی اذیت شدم . ولی زمانی که تصمیم گرفتم دیگه اونارو نببینم و ناخواسته همه چی یادم رفت. انگار تمام اون نیزه ها به سمت خودشون چرخید. باور نمی کنید. بدون اینکه من تلاشی بکنم دقیقا جایگاهامون عوض شد. همونی که میخواستم شد، به بهتریم شکل. مرسی خدا.
زهرا جان منم یه تز دارم که لااقل برا خودم همیشه جواب داده، اینکه هر وقت نیروهای کیهانی دقیقا خلاف راستای نیروهای من میشن و من کلا داغون هستم، بهترین کار برا من هیچکار نکردنه. همه چی درست میشه البته صبر صبر و صبر.
ما آدما همیشه اشتباه میکنیم ومیخواییم همه چیزو خودمون حل کنیم ولی نمیتونیم باید همه چیزو به خودش بسپاریم چون وقتی به خودش بسپاریم میدونه که صلاح ما چیه و همه چیز رو درست میکنه ایکاش پرونده زندگیمون رو بسپاریم به خودش و خودمون از فکر کردن در مورد مشکلاتمون و آیندمون دست برداریم.
با سلام:
وای که اگه ما متوجه بشیم قرار نیست ما همه مشکلات رو خودمون حل کنیم و ما حلال مشکلات نیستیم چقدر خوبه.