from Hero to Zero

از عرش به فرش

نفس کشیدن که اسمش زندگی نیست، خیلی سادس چون بعد از مدتی زنندگی میشود، در واقع زندگی “در حال” زیستن هم نیست زندگی یعنی داشتن رویا و مبارزه در طول زندگی جهت دست یافتن رویاها.

اگه قبول داریم ما انعکاس خودمونو توو دیگران می بینیم پس تا دیر نشده باید گقتنی ها رو گفت، آدما اگه راز زندگی رو درک کرده باشن میبایست از آغاز خوششون بیاد بنابر این فارغ از اینکه بالا باشی یا پایین، در عرش باشی یا رو فرش، قهرمان باشی یا صفر مطلق پس حرف بزن و بگو حتی اگه مجبور بشی از صفر شروع کنی.

دنیا هیچگاه از ما نمی گذره این ما هستیم که از دنیا عبور میکنیم، اگه در این گذر آرامش خودمونو از دست دادیم خب عیبی نداره چون نباید یادمون بره که همیشه عدم آرامش باعث رشد میشه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *