اگر دوست صمیمی شما بهتون دروغ بگه خب اول از دستش ناراحت میشید بعد با ناراحتی فزونتر و بیشتر و بزرگنر مواجه میشید و نهایتا” شما هم عادت می کنید دروغ بگید حتی به دیگران هم دروغ میگید، تاااااا اینکه به خودتان هم دروغ میگید آره فاجعه از اینجا شروع میشه که به خودتان هم دروغ میگید درست مثل این هست که با آدم شاد و پر انرژی نشست و برخاست میکنید شما هم خوشحال و پر انگیزه میشید و به خودتان هم شادی و نشاط میدید خب حالا چی!!!! در واقع این تنها ما هستیم که میبایست فقط و فقط توو این زندگی اوج بگیریم و با افراد با انگیزه رفت و آمد کنیم تمااام. در واقع تکته اینه که ما به محیط اطرافمان عادت میکنیم حالا توو این مورد جبر روزگار رو نباید فراموش کنیم، اصن برا همینه که میگن علم بر آموزه های فلاسفه مهر تائید میزنه چون فلاسفه معتقدند همه چی در جهان هستی به هم مرتبط هست در واقع تمام انرژی ها
یی که از ما ساطع میشه حتما به ما برمیگرده. .و در گستره کیهان هیییچ اتفاقی بی دلیل نیست.
در واقع اونا دارن میگن که هر اندیشه ای که از ذهن ما میگذره الکترون هایی رو در جهان هستی به ارتعاش در میاره یعنی دستخوش تغییر میکنه خلاصه و ساده اینکه اندیشه بر ماده تاثیر نمیراره بلکه اندیشه خود ماده هست پس غم و غصه منو تورو غمگین میکنه و این اشتباهی بزرگ و نابخشودگی هست که خود بانی اون شدیم تماااام.
واااقعا عالی و زیبا گفتین و باهاتون موافقم صد در صد